Ondanks het feit dat onze Shintaku een miskraam heeft gehad, volgt hier een verslag van de zwangerschap van Shintaku.

 

Na de dekking moet men gemiddeld ±60 dagen tellen tot de geboorte.

 

Dag 28

 

Rond de 28 dagen is het mogelijk om te kunnen voelen of door middel van echo of ze echt zwanger is en een schatting te maken hoeveel pups er zijn. We wachten af.

 

Hoewel ze net zwanger is begint ze al meteen meer te eten. Normaal is het een langzame eter die eigenlijk altijd wat laat staan –om Mogwai te trainen- maar ze eet haar hele bak leeg en wil wel meer..op het veld is ze extra fanatiek aan het muizen en konijnen jagen, extra proteïnen…

Ze komt vaker dan normaal een knuffel halen en trekt meer naar mij toe…Op het veld laat ze zich door Mogwai nog wel verleiden tot ren en klier spelletjes, maar doet dan toch haar ding, alleen.

De anderen die normaal allemaal achter haar aan lopen, laten haar met rust, wisselen blikken alsof ze tegen elkaar zeggen ik weet niet op welke planeet die zit…

Dag 36

Met 36 dagen een echo gemaakt en we konden vier pups écht zien zitten…ongelooflijk, het schedeltje was gewoon te zien!

De dierenarts durft geen getal te noemen…vorige maand zag hij bij een andere hond vier pups zitten en bleken er 16! te zijn. Ik zelf hou het op acht pups, maar we komen er gauw genoeg achter!

Shintaku eet als een zwangere! Haar ochtend amuisje (amuse) wordt opgevoerd tot twee of drie amuisjes en van de dierenarts kon er naast het speciale krachtvoer ook nog wel elke dag een boterham met echte boter tegenaan.

Nou dat heeft madam in de gaten!!

De hele dag houdt ze de keuken in de gaten en twee keer per dag wordt de vloer grondig door haar gereinigd!!

Ze eet nu vaker kleine beetjes en we stoppen haar ook wel extra lekkere dingen toe, hart, een eitje… 

Dag 40

De werpkist staat en het stuk kamer afgezet met rek-rooster. In eerste instantie keek ze me aan, nou als je denkt dat ik dáár in ga liggen, lichtelijk beledigd want de kist staat daar waar haar mand stond.

Maar nu de voerbak er bij staat waardeert madam haar privé kamertje elke dag meer. Normaal doet ze niet zo moeilijk over eten, laat bijna altijd wat staan en als iemand anders de boel opvreet, dan zal dat wel…maar nu…Gottegod, onderschat nooit het verdedigingsinstinct van een Akita!

Over het rooster heb ik een deken gehangen zodat het zicht op werpkist en vooral voerbak geblokkeerd is, want o wee als er ook maar iemand per ongeluk die kant op kijkt, dan springt ze op en gromt….nog nooit zó gezien bij dat witje!!

Nu de schapendeken in de kist ligt heeft ze de boel geïnspecteerd en proefgelegen….!!! En het moet er maar mee door…!!! Ze is vanaf de dekking enorm knuffelig en bijna plakkerig te noemen…ik ben heel belangrijk voor haar, en ze vind alles best als ik er maar ben, andere mogen aan haar buik voelen, maar alleen als ze mij een vragende blik toe werpt en ik bevestigend knik…en dan nog, mannen vind ze normaal fijn gezelschap maar ze trekt nu echt naar vrouwen toe…

De dromerige, rozige blik die ze meteen na haar dekking had, is er nog steeds en nu ze haar aparte stukje heeft ligt ze daar het liefst de hele dag.

Dag 45

Shintaku wordt met de dag breder. Ze rent en speelt en voelt zich helemaal toppie te zien aan haar gedrag op het veldje. Ik ben in huis de boel aan het opruimen en schoonmaken (ook bij mij slaat de nesteldrang toe!!!) en met een dromerige blik volgt ze m´n handelingen en kan zich er blijkbaar wel in vinden, alle manden en dekentjes worden besnuffeld en geïnspecteerd en ze weet nu zeker dat zij de fijnste heeft…!!!

De rest van het roedel heeft zich na de dekking ( en de bijkomende claim van Mogwai op zijn vrouwtje) weer hersteld en zijn de twee jongens weer fijn samen aan het klooien en vinden die vrouwen maar lastig.

Shintaku die ineens moeilijk doet over haar eten en haar territorium afbakent en opeist…en Ghandi (onze dwergpinscher) die het allemaal maar machtig interessant vind, de jongens loopt uit te dagen met als meesterplan een strategie te bedenken zodat Shintaku in actie komt.

In praktijk betekent dit dat Ghandi op de bank gaat liggen klieren en dan voor de afzetting klaar gaat liggen en uit dagen.

De jongens die dan helemaal in de ban van Ghandi´s uitdagerij, vergeten dat achter het dekentje een zwanger witje zit…en schrikken zich dan het leplazerus als uit het niets ineens een wolvinnen gegrom te horen is….En dan heeft Ghandi een lol!!!!

 

Dag 46

Shintaku is onrustig, hijgen, rond lopen, en haar `pruimpje` likken…Er komen een paar klodders donker geronnen bloed…Wat te doen…Het is natuurlijk vrijdag avond, moet ik nu meteen naar de dierenarts rennen…

Ik spit Het Boek door en bel met de fokker van Shintaku die me lichtelijk gerust stelt en me goede aanwijzingen geeft…Pfoe, blij zo iemand achter de hand te hebben…Na enkele vorige zwangerschappen, compleet met echo van onze Bouvier Vida met haar mannetje Musashi, die uiteindelijk op niets uitliepen, slaat de twijfel bij mij toe…maar ik heb toch écht zelf ook de hondjes zien zitten…

Bij Vida was de echo vroeg in de zwangerschap en zag ik op de echo wat vlekken en tja dat moest er dan eentje zijn….Het blijft spannend, en er kan nog zo veel mis gaan….Haar temperatuur is normaal, ze plast en drinkt niet overdreven veel, kijkt verder helder en alert…De hele nacht tot een uur of drie bleef ze met tussen pozen van een uur, onrustig , zwaar hijgen en maar likken, geen gekrab in de werpkist…De daarop volgende dagen is ze weer in haar normale doen, wat belangrijk is, haar eten en of ik niet te lang weg ben…Op het veld loopt ze het eerste stuk mee, maar het tweede veld, daar heeft ze weinig zin in en gaat dan strategisch voor de poort liggen. Het is prachtig zonnig weer en de hele middag ligt ze in de schaduw te genieten en te doezelen… 

Dag 53

 

Ze is weer onrustig, hijgen, likken en het donkere zwarte bloed loopt er uit als ze staat…ze loopt maar op en neer, nu begint ze wel te graven en de handdoeken kapot te scheuren….veel bloed…het zint me niet en als ze bij me komt zitten met een blik in haar ogen en een rillend lijf, meen ik de voortekenen te zien van een naderende epileptische aanval….(onze bouvier kreeg met name in haar laatste levensjaar regelmatig epileptische aanvalllen)

 

Ik bel weer de fokker en overleg en besluit dan geen risico te nemen en bel de dierenarts. Ik leg hem de situatie uit en we kunnen meteen komen…Weer een echo, maar het is warm weer en Shintaku hijgt als een bezetene, en loopt te bloeden, we zien vier pups zitten, maar niet zo duidelijk als de dierenarts ze had willen zien…

Al haar bloed en urine waardes zijn niet in orde en ze krijgt twee spuiten en pillen voor de komende dagen…Het is moeilijk te zeggen hoe of wat…Het kan zijn dat één hoorn niet goed is en de vruchtjes afstoot,en dat komt er nu uit of ze zijn allemaal niet goed…het moet er toch uitkomen zegt de dierenarts en als die vier wel goed zijn dan is elke dag dat ze weet vast te houden mee genomen…

 

Het gebeurt wel eens vaker, teefjes die tijdens de hele dracht bloed verliezen en dan toch gezonde pups op de wereld zetten….Hij begrijpt mijn bezorgdheid en we bespreken waar ik op moet letten, ik benadruk nog een keer dat ik mijn meisje hier niet aan wil kwijtraken, maar hij benadrukt nog een keer dat er niets zo krachtig is als de natuur en tja…daar kan ik ook niet tegen op!

 

Bezorgd gaan we de rusteloze nacht in, zelfde ritueel, hijgen, likken, staan, rond lopen, wel plassen, niet plassen. Ze gaat wel mee naar het veld en loopt het eerste stuk op hoge poten voorop, poept en loopt in rap tempo weer terug richting huisje, steeds een blik naar achter werpende of ik wel kom…

 

Maar ik ga naar de vijver met de rest, die moeten de spanning ook kwijt en hebben duidelijk behoefte aan even quality time met het vrouwtje…Na tien minuten komt Shintaku dan toch ook maar naar de vijver waar ze bij me komt staan en het voor mij wel duidelijk is dat ze echt naar huis wil en dus gaan we…De volgende dagen is ze nog steeds bezig met bloed te verliezen, te hijgen, krabben en scheuren, maar het is niet zo wanhopig en onrustig als de voorgaande dagen…

Ik heb een dextro energie door haar water gedaan en ze krijgt drie danootjes calcium per dag extra…Elke dag is nu meegenomen…

Dag 58

 

Shintaku is bek af van het gehijg en gepoets. Er blijft met grote regelmaat klodders donkerrood bloed komen. Ze eet alleen nog maar zacht vlees en raakt haar speciale krachtvoerbrokken niet aan…

 

Helen een bevriende medehondebaas doet aan Reiki en biedt aan om te kijken of Shintaku er baat bij heeft...Tja, alle hulp is welkom en ik ben zelf erg benieuwd.

 

Ik sms haar naam en geboortedatum en ben alweer bijna vergeten dat Helen bezig is als Shintaku uit haar afgezette stuk komt, zich uitrekt en aan mijn voeten komt liggen...meteen volgt een sms-je van Helen....Is gelukt, had contact.

 

Ik bel haar meteen op om te zeggen dat het witje net aan m´n voeten is gaan liggen en moe maar rustig is...Helen vertelt haar bevindingen en vraagt me af ze last heeft van haar hoofd, onder haar oren voel ik wat....Ik schiet meteen in de lach! Tja, vind je het gek al dagen aan het likken en poetsen, als ik alleen al kijk voel ik m´n kaken!!

 

Helen dacht verder te voelen dat Shintaku één wee had gehad, maar ze vertelde dat ze niet goed wist hoe dat te interpeteren…

Hoezo, vraag ik, is ze nu bezig? Ik voelde aan haar stuitje en kreeg daar een duw...dus tja...

Het blijft spannend en afwachten...Shintaku is moe, ze heeft wallen onder haar ogen, we maken het haar zo comfortabel mogelijk en nu ik weet dat haar kaken pijn doen geef ik haar maar wat extra zacht vlees en danoontjes...M´n meisje toch…

De rest van de roedel laat haar met alle resdect met rust, Musashi werp zich op als beschermheer en heeft het maar druk met Mogwai en Ghandi bezig te houden en af te leiden. Shintaku wil niet meer lang op het veld zijn en vind het na een half uur wel zat...de jongens leggen zich hier wonderwel bij neer en zijn elke keer braaf bij de bus, terwijl ik weet dat ze nog wel uren willen en kunnen blijven...Shintaku heeft ze inmiddels ook allemaal zover dat ze haar stukje kamer helemaal accepteren en vol respect benaderen...toch weer mooi gergeld nog voor de pups er straks zijn.

Hoewel ik dus een stuk heb afgezet zouden alle honden in principe gewoon makkelijk bij die plek kunnen door via de bank in het afgezette stuk te springen...maar dat doen ze dus niet, ze liggen zelfs niet in die hoek van de bank, wetende dat dat niet gepikt wordt door Shintaku...ze hoeft maar een grom te laten horen en en iedereen zit meteen stil...oeps...niet Shintaku boos maken!!!

Dag 64

En geen nieuws...Shintaku is er ontzettend goed aan, rennen, spelen, lekker eten en dan heel diep liggen te ronken...Ze verliest af en toe een klodder slijm, maar gelukkig geen zware bloedingen meer…

Af en toe begint ze wat zwaarder te hijgen en krabt twee keer in haar werpkist, maar daar blijft het bij. Ze wordt nog steeds bijgestaan met Reiki en het doet haar zichtbaar goed. Ik heb mijn twijfels over vier pups, ze is nog veel te slank..

Ze heeft een buikje en haar tietjes beginnen op te zwellen. De afgelopen week heeft ze haar onderste vier tepels ontdaan van haar en heeft nu vier dikke roze tietjes...Het lijkt allemaal goed te gaan en het is allemaal rustig en kalm...stilte voor de storm. Toch hangen er wel hormonen in de lucht, of wil Shintaku nog even aan de jongens bewijzen dat zij nog altijd de Alpha is.

Al drie dagen op een rij is ze bezig Mogwai en Musashi te berijden...heel typisch want in haar normale doen is ze dus echt niet zo. Ik leg het maar uit als gunstig voorteken en het puntjes op de i zetten van Shintaku zodat áls het nest er is, de rest met zwaar ontzag en respect haar en de jongen zal benaderen.

Vanmiddag was ons beste maatje op bezoek en vol trots nam Shintaku hem mee om haar plekje te laten zien...en dit is mijn werpkist, en hier staan nou mijn brokjes, en zie je die mooie schapendeken!!!

En wij zijn moe van al het gespeculeer over wat eruit zal gaan komen en hoe dat er uit gaat zien…

 

Dag 71

Controle bij de dierenarts bevestigd onze vermoedens. Er zit niets meer.. Ze verliest nog wel wat slijm maar dat is verder oké.

Ze is weer aan het spelen en dollen, de huiskamer ziet er weer normaal uit ..zonder werpkist.